haberler

Diyatomit filtre yardımcısıİyi mikro gözenekli yapıya, adsorpsiyon performansına ve sıkıştırmaya karşı dayanıklılık performansına sahiptir; bu da filtrelenen sıvının daha iyi bir akış hızı oranı elde etmesini sağlamanın yanı sıra, berraklığı sağlamak için ince askıda katı maddeleri de filtreler. Diyatomlu toprak, eski tek hücreli diyatom kalıntılarının tortusudur. Özellikleri: hafif, gözenekli, yüksek mukavemetli, aşınmaya dayanıklı, yalıtım, ısı yalıtımı, adsorpsiyon ve dolgunluk ve diğer mükemmel performans. Günümüzde Junlian diyatomiti, sev'i popüler hale getirecektir.Diyatomit filtre yardımcılarının farklı filtrasyon yöntemleri.

Diyatomit filtre yardımcısı, esas olarak, eleme, derinlik etkisi ve adsorpsiyon olmak üzere üç işlevi aracılığıyla sıvı içinde asılı kalan katı kirlilik parçacıklarını ortamın yüzeyinde ve kanalda tutarak katı-sıvı ayırma amacına ulaşır.

1. Diyatomit eleme etkisi: Bu, bir yüzey filtreleme etkisidir. Sıvı, diyatomlu topraktan akarken, diyatomlu toprağın gözenekleri, kirlilik parçacıklarının parçacık boyutundan daha küçüktür, bu nedenle kirlilik parçacıkları geçemez ve engellenir. Bu etkiye eleme etkisi denir.

2. Diyatomit derinlik etkisi: Derinlik etkisi, derin filtrasyonun tutma etkisidir. Derin filtrasyonda, ayırma işlemi yalnızca ortamın "iç kısmında" gerçekleşir. Filtre kekinin yüzeyine nüfuz eden nispeten küçük safsızlık parçacıklarının bir kısmı diyatomit tarafından örtülür. İçerideki kıvrımlı mikro gözenekli yapı ve filtre kekinin içindeki daha ince gözenekler tıkanır. Bu parçacıklar genellikle diyatomeli toprağın mikro gözeneklerinden daha küçüktür. Parçacıklar kanal duvarına çarptığında sıvı akışını terk edebilirler. Ancak, bunun başarılıp başarılamayacağı, parçacıklar üzerindeki atalet kuvveti ve direnç dengesine bağlıdır. Bu tutma ve eleme doğası gereği benzerdir ve her ikisi de mekanik etkilere aittir. Katı parçacıkları filtreleme yeteneği temelde yalnızca katı parçacıkların ve gözeneklerin göreceli boyutu ve şekliyle ilgilidir.

3. Diyatomit Adsorpsiyonu: Adsorpsiyon, esas olarak katı parçacıkların ve diyatomitin yüzey özelliklerine bağlı olan elektrokinetik çekim olarak kabul edilebilir. Diyatomlu toprağın nokta konumu negatiftir, mutlak değer büyüktür ve pozitif yükleri etkili bir şekilde adsorbe edebilir. Diyatomlu toprağın iç gözeneklerinden daha küçük parçacıklar, gözenekli diyatomit toprağının iç yüzeyine çarptığında, elektrik yükleri tarafından çekilirler. Parçacıklar arasında kümeler oluşturmak ve diyatomit toprağa yapışmak için bir tür karşılıklı çekim de vardır. Her ikisi de adsorpsiyona aittir ve adsorpsiyon, önceki iki etkiden daha karmaşıktır. Gözenek çapından daha küçük katı parçacıkların tutulmasının temel nedeninin, kalıcı dipol, indüklenmiş dipol, ani dipol ve potansiyel iyon değişim sürecinin varlığı gibi moleküller arası kuvvetler (van der Waals çekimi olarak da bilinir) olduğuna genel olarak inanılmaktadır.